O stwardnieniu rozsianym. Grupa ryzyka i nowe leki

ących na SM powstrzymać jej postępowanie.Stwardnienie rozsiane - definicjaStwardnienie rozsiane (łac. sclerosis multiplex, SM, ang. multiple sclerosis, MS) ? przewlekła, zapalna, demielinizacyjna choroba ośrodkowego układu nerwowe

O stwardnieniu rozsianym. Grupa ryzyka i nowe leki Szansą na dożycie sędziwego wieku chorując na stwardnienie rozsiane jest dobrze dobrane leczenie. Właśnie dlatego z pewnością pomogą większej ilości pacjentów chorujących na SM powstrzymać jej postępowanie.

Stwardnienie rozsiane - definicja

Stwardnienie rozsiane (łac. sclerosis multiplex, SM, ang. multiple sclerosis, MS) ? przewlekła, zapalna, demielinizacyjna choroba ośrodkowego układu nerwowego, w której dochodzi do wieloogniskowego uszkodzenia (demielinizacji i rozpadu aksonów) tkanki nerwowej.

Choroba ma najczęściej przebieg wielofazowy z okresami zaostrzeń i poprawy. Częstość jej występowania zależy od rejonu geograficznego i waha się od 2 do 150 na 100 000 ludności w zależności od kraju i konkretnej populacji1. Stwardnienie rozsiane zostało po raz pierwszy opisane w 1868 roku przez Jeana-Martina Charcota. Dotyczy najczęściej osób młodych, ze szczytem występowania między 20. a 40. rokiem życia, i nieznaczną przewagą zachorowań u kobiet niż mężczyzn.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stwardnienie_rozsiane


Czym leczyć SM?

Skutecznych metod leczenia SM jest kilka i należą do nich między innymi interferony, które uznawane są za najskuteczniejszą dzisiaj metodę leczenia objawowego tej choroby. Interferon beta jest obecnie stosowany w Europie oraz Japonii, gdzie pomaga setkom pacjentów powstrzymać rozwój choroby.

Leczenie w ramach programu NFZ trwa dwa, trzy lata, po tym czasie należy samemu opłacać 100% ceny leków. To samo tyczy się osób powyżej 40 roku życia, leki dla takich chorych nie są refundowane.


Gdy mamy podejrzenia, że jest coś nie tak

Choroby układu nerwowego to zazwyczaj bardzo poważna sprawa, której nie należy bagatelizować. jeżeli mamy jakikolwiek podejrzenie, że coś może być ni tak z naszym układem nerwowym to koniecznie powinniśmy się udać do specjalisty. Neurolog zbada nas i ewentualnie rozwieje wszelkie obawy.

Neurolodzy korzystają z różnych metod diagnostycznych, jedną z podstawowych jest wykonywanie przez pacjenta serii ruchów na stojąco i na leżąco. Sprawdza się tez przewodnictwo nerwowe oraz robi badania krwi oraz tomografię mózgu lub kręgosłupa w poszukiwaniu zapaleń i zmian mogących świadczyć o chorobie układu nerwowego.



© 2019 http://lisaferrera.wroclaw.pl/