Krótko na temat stwardnienia rozsianego.

ny charakteryzują się złogami immunoglobulin G i M razem z produktami aktywacji dopełniacza wokół pogrubionych, hialinowanych naczyń krwionośnych. Rozmieszczenie tych złogów przypomina rozmieszczenie białka akwaporyny 4 w zdrowych

Krótko na temat stwardnienia rozsianego.

O zespole Devica w Wikipedii

Chociaż zapalenie może także dotknąć mózg, to zmiany są inne niż w przypadku stwardnienia rozsianego (SM) pod względem struktury i rozmieszczenia. W Zespole Devica zmiany charakteryzują się złogami immunoglobulin G i M razem z produktami aktywacji dopełniacza wokół pogrubionych, hialinowanych naczyń krwionośnych. Rozmieszczenie tych złogów przypomina rozmieszczenie białka akwaporyny 4 w zdrowych tkankach. Białko to tworzy kanały do transportu wody przez powierzchnię astrocytów budujących barierę krew-mózg. W przeciwieństwie do SM, w Zespole Devica zmiany charakteryzują się ubytkiem akwaporyny 4 bez względu na stopień demielinizacji, martwicy tkanek czy miejsca występowania zmian. W SM ubytek akwaporyny 4 w zmianach zależy od stopnia demielinizacji

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zespół_Devica


Najnowsze leki na SM

Leczenie stwardnienia rozsianego to proces, który trwa właściwie od początku zdiagnozowania SM aż do końca życia pacjenta. Stwardnienie rozsiane należy do jednej z tych chorób, których nie da się całkowicie wyeliminować.

Chociaż w ostatnim czasie pojawiły się zupełnie nowe leki na SM to jednak i tak jak do tej pory nie wynaleziono rozwiązania, które najbardziej satysfakcjonowałoby pacjentów ? metody na całkowite wyleczenie. Podawane obecnie lekarstwa mają za zadanie przede wszystkim spowodować rzadsze występowanie objawów w codziennym życiu pacjenta lub ich zupełne wyeliminowanie. Całkowite wyleczenie nie jest jednak możliwe, chociaż medycyna ciągle poszukuje nowych rozwiązań w tym zakresie.


Wikipedia, hasło: Choroby demielinizacyjne

Choroby demielinizacyjne ? wszelkie choroby układu nerwowego, w których dochodzi do uszkodzenia osłonek mielinowych nerwów. Utrudnia to przewodzeniu sygnałów w zajętych nerwach, co prowadzi do pogorszenia w zakresie czucia, ruchu, postrzegania i innych funkcji w zależności od nerwów, które są zajęte.

Termin opisuje skutek choroby, a nie jego przyczynę; niektóre choroby demielinizacyjne są spowodowane przez czynniki genetyczne, inne przez czynniki zakaźne, reakcje autoimmunologiczne, a w przypadku niektórych etiologia nie jest znana.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Choroby_demielinizacyjne



© 2019 http://lisaferrera.wroclaw.pl/