V12
V12 ? silnik widlasty o dwunastu cylindrach w dwóch rzędach zamontowanych we wspólnej skrzyni korbowej. Zazwyczaj kąt rozwarcia między cylindrami wynosi 60°, wszystkie tłoki napędzają wspólny wał korbowy1. Silniki V12 znajdują zastosowanie do napędu lokomotyw (np używane w Polsce ST44, SP45, Class 66), statków, generatorów, ciężkiego sprzętu budowlanego, a także luksusowych i sportowych samochodów osobowych. Kolejność zapłonu dla silnika V12 to zwykle 1-10-5-7-3-11-6-9-2-12-4-8 lub rzadziej 1-9-2-7-4-8-6-10-5-12-3-112. Przed wprowadzeniem silników turbośmigłowych i turboodrzutowych, silniki V12 były stosowane również w samolotach.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/V12
Rozwiązania konstrukcyjne w dieslu
W powszechnie stosowanych silnikach paliwo wtryskiwane jest do komory wstępnej, komory wirowej lub bezpośrednio do cylindra. W silnikach z komorą wstępną i wirową stosuje się zwykle świece żarowe, których żarzenie (rozgrzanie do czerwoności) wspomaga wystąpienie samozapłonu w zimnym silniku. Występuje tu bowiem silniejsze chłodzenie sprężanego powietrza od chłodnych ścianek cylindra i głowicy, niż w przypadku silnika z wtryskiem bezpośrednim. Zasilanie paliwem odbywa się poprzez układ hydraulicznego systemu wtrysku paliwa. Są to pompy sekcyjne, pompy rozdzielaczowe i nowoczesne rozwiązania konstrukcyjne (pompowtryskiwacze, system common rail) ? te ostatnie konstrukcje świec żarowych zasadniczo nie wymagają.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_o_zap%C5%82onie_samoczynnym
Jak zbudowana jest opona?
W oponie diagonalnej cała osnowa opony składa się kilku warstw tkanin ułożonych na przemian w dwóch kierunkach, pod różnym kątem, lecz zawsze mniejszym niż 90°. Liczba warstw zależy od wielkości i obciążenia na jakie projektowano oponę. Konstrukcja ta pozwala na rezygnację z zastosowania opasania, lecz go nie wyklucza. Opona diagonalna z opasaniem nazywana jest oponą opasaną.
Zalety (w stosunku do opon radialnych):
wyższy komfort jazdy, zwłaszcza na drogach o złej nawierzchni
duża odporność ścianki bocznej na uszkodzenia mechaniczne
Wady (w stosunku do opon radialnych):
mniejsza precyzja prowadzenia
znacznie gorsze zachowanie się opony w czasie jazdy po łuku
zwiększone zużycie paliwa
Opona radialna (promieniowa)
W oponie radialnej osnowa ułożona jest promieniowo (radialnie ? stąd nazwa), czyli pod kątem 90°. Dla jej wzmocnienia stosuje się warstwy opasania. Takie ułożenie osnowy powoduje większą elastyczność boku opony, a warstwy opasania zapewniają usztywnienie bieżnika, co odpowiednio poprawia zachowanie się podczas jazdy po łuku i zwiększa powierzchnię styku opony z nawierzchnią.
Zalety (w stosunku do opon diagonalnych):
precyzyjne prowadzenie
mniejsze zużycie paliwa
Wady (w stosunku do opon diagonalnych):
niska odporność ścianki bocznej na uszkodzenia mechaniczne
konieczność stosowania tulei metalowo-gumowych w zawieszeniu
Opona dętkowa
Opona dętkowa, opatentowana przez firmę Michelin w 1930 roku, to opona w której za utrzymanie odpowiedniego ciśnienia odpowiedzialna jest dętka. Oponę dętkową oznacza się TT (z ang.: Tube Type).
Opona bezdętkowa
Opona bezdętkowa, to opona w której za utrzymanie odpowiedniego ciśnienia odpowiedzialna jest sama opona. Szczelność pomiędzy oponą a obręczą zapewnia odpowiednio wzmocniona stopka. Oponę bezdętkową oznacza się TL (z ang.: Tube-less).
Opona "runflat"
Runflat to technologia umożliwiająca jazdę na przebitej oponie na dystansie do 80 km z prędkością do 80 km/h. W razie uszkodzenia lub przebicia boki w tradycyjnej oponie ulegają poważnym odkształceniom i uniemożliwiają dalszą jazdę. W oponach typu runflat boki opony są znacząco wzmocnione, co zmniejsza jej ugięcie podczas nagłej utraty ciśnienia, po przebiciu nadal zachowują elastyczność6. Podstawową wadą tego typu opon jest niższy komfort jazdy i wyższe opory toczenia niż w tradycyjnych oponach
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Opona_pneumatyczna